İsmail Uysal Özden Özgür

ŞİİR

TAKİPÇİ

Tek Katlı Evin Güneşi

Yürüyordum,
Uzun bir sokaktı,
Ayaz vardı,
Sokak dardı.
Sağı solu apatmanlardı.
Apartmanlar güneşi bağlamışlardı.
Birden güneş yalayıp ısıttı yüzümü,
Unuttum soğuğu derdi.
Apartmanların arasında kalmış tek katlı bir ev
Güneşi bana verdi.
Tek katlı ev,
Benim için,
Yüreği sıcacık,
Koca bir devdi.
Koca dev müteahhitlere veridi,
Benim koca devlerim yenildi.
içim acıyor içim.
Emperyalizm satın aldıkça tek tek tek katlı evimi
Acılar kaplıyor,kimseler bilmeden yüreğimi
----
Eskişehir-2014 ocak

İsmail Uysal Özden Özgür
Kayıt Tarihi : 2.2.2014 12:07:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Alaaddin Uygun

kutlarım değerli üstadım

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Ahmet Daş

Acılar kaplıyor,kimseler bilmeden yüreğimi ...
ben biliyorum abi..şiir de çok güzeldi.

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Meltem Ege

tek katlı evler çoğunluktayken, güneş bizimle daha çok arkadaşlık ediyordu di mi abi..

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Saniye Sarsılmaz

Benim de tanıdığım, özlediğim topraklar beton oldu......onların yüzünden güneşe hasret kaldım.........Kutluyorum duyarlı ve güzel şiirinizi tüm içtenliğimle ve tam puanımla...........Saniye Sarsılmaz

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Bülent Aydınel

Her tek katlı evle birlikte parçalayıp alıyorlar yaşamın bir yerini ve almaya devam edecekler...Ta ki onları kovana kadar bu evrenden...Saygılar sunuyorum...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz