Gecenin karanlığını okşarken bakışlarımdaki yalnızlığım
Çalan şarkıların notalarını topluyorum yerlerden tek tek
Hüznümü temizliyorum en yeni sayfayla
Mısralara seni ekliyorum satır satır
Çelişkileri vuruyorum acımadan
Bir kez daha sevdim diyorum yeminimi bozarak
Bir kez daha
Erguvan hayallerime çiçekler yerleştiriyorum
Gözlerinde yaktığım mumların haddi hesabı yok
Gönül yalnızlığım dağlar aşıyor ter kan içinde
Sıcak kahkahalarını rüzgârlarda uçuruyorum ipin ucu yüreğimde
Nehirler aşırıyorum
Ey hayalim ne olur
Ne olur bakışlarımın tam ucuna tekrar gelsen diyorum
Bir tutam saç kokusu saklamak istiyorum artık
Avuçlarıma sinsin, bir daha çıkmasın
Şafağı tutup çekelim gecenin başlangıcından
Biz yerleştirelim ufka, boyun bükmesin
Sıkılmasın, utanmasın
Geceyi kadife yumuşaklığında gönderelim lacivert uykusuna
El sallayalım doğan güneşe, gülümsesin
Gül bahçelerini sereyim gözlerimden gözlerine
Açılalım gökyüzüne
Ruhumuzda sıcak bahar meltemleri essin
Biliyor musun hülyalarım olmasa ne gece biter ne gündüz
Yine bana kalırım arasında
Sen olmasan canım
Sen olmasan adımlarım donar, üşürüm
Yine yalnız kalırım biliyorum bu ıssız sokak ortasında
Yanaklarına gül pembesi koy bir tanem
Gözlerinde taşı bütün yıldızları
Bir tek istediğim var senden
Neyi unutmak istersen onu unut lakin
Dudaklarını yetim bırakma gülümsemelerinden
Kayıt Tarihi : 1.6.2011 22:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!