Tek hatıran kürtlüğün kaldı
Duydum nöbette vurulmuşsun
yaran kanamış
gelmiş kanın yüreğime dayanmış.
Dur oğul dur
Ölüm kervanı daha yola çıkmadı
Almasınlar seni oğul
Ben gidem
Beni alsın ölüm kervanı
Ağ ışığı açsın yüzünde oğul.
Dur oğul dur
Ben ölem
Nöbette ben ölem.
Bağışla oğul bağışla
Yaraların ben olamadım
Gadaların ben alamadım
Kanayan yerine can olamadım
Bağışla oğul bağışla.
Söyle oğul
hangi yanık türkü vardı dilinde
Hangi gülün dalında asılı kaldı düşlerin
Hangi yağmur damlasında vuruldu gülüşün.
Söyle oğul
Hangi yanık ağıt hafifletir ölümünü
Hangi kız yatırır yüreğine seni
Hangi kız kaldırır düşürüp alnını yere.
Nöbette vurulmuş
Nöbette vurmuşlar
Nöbette ben ölem
Ben ölem
Ben ölem
Ben ölem...
Kayıt Tarihi : 28.7.2005 16:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)