Sanki hapishanedeyim şehirde doğdum şehirde yaşadım
Evler beton ormanı, çayırı. çimeni, toprağı hiç bulamadım
Yıllarca okudum esaret altında durdum ve soluyarak kaldım
Yaşarken dostlar bir hapishanede tek göz pencereden baktım
Vakit geçmiyor orda eğlence her an yok saatler duruyor
Yaşam öyle zorlaşmış ki dost arkadaş bir türlü bulunmuyor
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta