Tek dostum sendin;
Elimdeki tek güzellik.
Maalesef kaybettim seni,
Arkadaşlarımı da üstelik...
Üzülmüyorum değil hani,
Aklıma geldikçe sık sık.
Ucubeye döndürdüler beni;
Kaşı çatık, suratı asık...
Böyle değildim ki ben;
Gülerdim, güldürürdüm.
Bir çiçek gibiydim
Senin sevginle büyürdüm...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 13:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nizamettin Özel](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/22/tek-dostumdun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!