Sen ey vefakâr, cefakâr; kudretli insan
Göğün kralları gibi açıktı kanatların
Dostlarına güven, düşmanına korku salan sen
Bir hoş seda esintisi bırakmakmış meğer
Bende kalan (g)özlemlerimden gerçeğin
Sevdiklerini an be an anan, üzerlerine titreyen sen
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta