Tek doğru Şiiri - Birkan Demirci

Sözde kalabalık bir yerdi dünya,
insanlar konuşur, sokaklar dolup taşar,
gülüşler yankılanır, eller omuzlara değer.
Ama hepsi bir sis perdesiymiş meğer,
eninde sonunda yalnızlığı öğrenir insan.

Bir masada onlarca ses,
ama hiçbiri yüreğine ulaşmaz.
Bir kalabalığın ortasında bile
soğuk bir rüzgâr gibi işler içine yalnızlık.
Ve anlarsın:
Tek doğru buymuş,
herkes kendi hüznüne mahkûm.

Muhannete muhtaç olma,
kendi ekmeğini kır,
kendi yaranı sar.
Kimse senin acını taşımak için durmaz,
herkes kendi yükünü taşır.

Dünya belki kalabalıktır,
ama yollar hep tek kişilik.
Kimseye yaslanma,
çünkü en sağlam duvar bile
bir gün yıkılır.