tencereden kepçeyle alırken yemeğini
isli parmakları titriyordu
bakmaya utanıyordu yüzüme
güne borçluydu sanki
saklıydı titreyen avuçlarında yarının ekmeği
yaşlıydı ağlamadan geçecek kadar günden
o kadar da gururluydu
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta