Şimdi tek bir satırlık hatırın var içimde.
Oysa içimden geçenlerin kalemiydin sen.
Hiç düşünmezdim, gözlerini kâğıda dökerken.
Şimdi gözyaşlarım dökülüyor boş sayfalara.
Hiç inanmazdım, sensiz kalbimin atacağına,
Sensiz nefes alamam derdim hep.
İnsan düşünce anlıyormuş, ayağa kalkmayı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta