Şimdi tek bir satırlık hatırın var içimde.
Oysa içimden geçenlerin kalemiydin sen.
Hiç düşünmezdim, gözlerini kâğıda dökerken.
Şimdi gözyaşlarım dökülüyor boş sayfalara.
Hiç inanmazdım, sensiz kalbimin atacağına,
Sensiz nefes alamam derdim hep.
İnsan düşünce anlıyormuş, ayağa kalkmayı.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta