Tek bir Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Bir
Muhayyilemin başlangıcı sonu
Hücrelerimin diri ve ölüsünde
Derin her yüzeyde
Sayısız ama tek
Eşsiz benzersiz

Sorma
Nedir konu diye
Can canan anan baban
Tavan taban
Sağ sol
Ön arka
Çek arabanı parka
Denilmeden düşmeli farka
Ne varsa hediye
Daha mı
Toprağa tut karış
Doy kanasıya

Gözbebeğimde güneş
Baksam da göremiyorum
Görsem de anlatamıyorum
Sahi nur neydi
Altı yanım sekiz köşe
Aklım ermedi bu işe

Habbeden kubbeye buhar
Kubbeden habbeye su_var
Çelikten duvar ne der
Delinesi tavana
Tufan karılır havana
Çıldırır bihar
Maazallah

İplenen damlacıklar kristalize
Prizmadan süzülür elvan
Gökkuşağı belde kemer
Med –cezir kıvamında kamer
Arz harap
Vefakar turap
Ecsad sırılsıklam
Kanan kandı hayata suya

Kışa durmuştu bahar
Halimdi Rahimdi Kahhar
Rahmet gazaptan çok öteydi
Hele şu cefa bir biteydi

Rahmet deryasında boğulan
Ve sırt üstü yüzen
Düzelesi düzen
Yıkılmak için kurulmuş
Saatler de kıyamete

Nereye nazar etsem O
Dalga dalga
Halka halka her yanım
Odaktan ufka
Arştan gayyaya
İmtihan bu ya
Sonuç önceden zahir
Bir tek
Tek_bir