Tek Başımaydım ve Tek Başınaydın

Meltem rüzgarları eserken gözyaşlarımı kurutuyor
Bu yaşların yanaklarımda bıraktığı iz, adını somurtuyor
Görenler aht ile sorup, bu aşkın matemini sırtlıyor
Tek başımaydım, tek başına çırpınanları bulana kadar

İller harap olmuş, alt üst olmuştu, ben de üzgündüm
Harap olursak diye, üstüne titrediğim hüznümdün
Sen en savunmasız ve en masum olduğum yüzümdün
Tek başınaydın, ta ki ben kendimi sana kıyana kadar