Tek Başıma Şiiri - Sinan Yolcu

Ne yapayım, bir kış gecesi aldım üstüme paltomu.
Sarıldım yalnızlığıma ve attım kendimi dışarı.
Lapa lapa yağıyordu kar.
Yüreğim sıcak.
Yürüyecek tenha bir çok sokak var.
Adımlarım gibi düşüncelerimde alıp götürüyor beni.
Düşlüyorum kaybettiklerimi.
Hani önce kendini sevdirip sonra ölüp gidenleri.

Bazen içime bir huzur doluyor.
Alıp götürüyor beni kırlara, arıların yusufçukların uçtuğu diyarlara.
Aylardan ağustos,
sapsarı bir güneş sarmış etrafı.
Işık ile dolmuş en karanlık.
Ve ben safım;
Geziyorum Hoplaya zıplaya etrafıma gülücükler saçıp.
Sonsuz mutluluğun olduğu diyara yürürken sevinç içinde
Kurtuluyorum sarı benzimden ve açıyor yanaklarımda güller Öyle güzel bir biçimde.
Ve tek başıma geldiğim dünyadan tek başıma gidiyorum sessizce...