Sevdim,
Benim için acı, ızdırap verdi hep
Bir bakışı, bir gülüşü
Yeterdi ama, yetmedi.
Sonra bir gün çekti gitti
Bir veda bile etmedi…
Yine sevdim,
Mutluluğu bir an bulduğumu zannettim…
Dünyanın
En mutlu insanı olduğuma inanmıştım ki
Bir daha aramadı
Nedenini bile söylemedi…
Ve yine sevdim,
Umutlarımdı, hayallerimdi…
Ama hiç bilmedi,
Kendime sakladım duygularımı;
Öğrenirse kaçar diye,
Öğrenirse veda bile etmez diye,
Öğrenirse nedenini bile söylemez diye…
Kalbime gömdüm,
Yüreğime yazdım.
Ve bir daha sevmemek
Tek andım.
Kayıt Tarihi : 26.1.2019 17:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
11.03.1998 Bursa
![Arif Hikmet Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/26/tek-andim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!