Tek adam Şiiri - Şevki Gönüllü

tek adam,
derin bir yürüyüşün içinde,
soluk soluğa kalmış
aklında bir sürü düşünce ve karmaşık hisleriyle,
gidiyordu bilinmeze..
tek adam,
geçmişin gölgesinde sıkışmış ruhu
nefes alamıyor hala geceleri
çoğu zaman yatağında yine tek başına uyanıp
elini her uzatışında boşluğa
sanki içinden çıkacağını sandığı şeyin
yokluğunu bütün soğukluğuyla hissedip
tekrar bir kusma nöbetiyle günü ışıldattığı gecelerde
büyük bir boşluk dolardı içine..
tek adam,
hayatının yaşanmış olan bölümünü
tekrar yaşayabilme ihtimalini düşündükçe
çıldırasıya koşmak isterdi sokaklarda
böyle gecelerde..
ve bir sabah tek adam,
odasının bir köşesinde tek başına otururken
yukarıdan beyaz bir ışığın içinde indi revolver
usulca çekti tetiği..
tek adam,
tek ses,
silmişti tekrar bir geleceği.

270309 eaoe