Dünümden sordu bir dost,
Çocuklardan ve saire,
Gülüp geçtim hafifçe,
Tek acım, üzüntüm gençliğime,
Değer miydi, değer miydi be.
İsyanım kaderime değil,
Rezil, arsız gönlüme,
Nasıl geçti, nasıl harcadın,
Hey gidi onca yıllarım.
Sizler koydurup kotardınız,
Hep görev yaptık sandınız,
Koca bir ömrü sonladınız,
Siz kendinizi iyi tanırsınız.
Çoluktu, çocuktu derken,
Geçip gitti gençliğim,
Ah yıllarım.
Neredeler hani,
Öpüp kokladığın,
Gözünden sakınıp,
Omzunda taşıyıp,
Yıllarını harcadıkların.
Değer miydi be,
İnan, yok dün için ahlarım,
Tek acım gençliğime,
Hey gidi geçen yıllarım.
24.01.2010 Cumartesi 23.15
İbrahim İnceKayıt Tarihi : 24.1.2010 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün öğle sonrası yeni tanıdığım ve çok değer verdiğim vede önemsediğim bir sevgili dostum Kader,bana dünden sordu,hafiften gülümsedim ve tabiki yanıtladım.Telefonumu kapattıktan sonra şöyle oturup kaldım,bir daldım,bir gittimki,anlatımı yok.O ruh halimi bir türlü üzerimden atamadım,öz eleştiriyi seven biri olarak yine muhasebelere daldım ve inanınki geride bıraktığım ve yitirdiğim hiçbir şeyde gözümün olmadığı,değer verip üzünülecek tek şeyin geçen yıllarım ve gençliğime olduğunu kalem kendiliğinden döküp gitti. Belki birilerine sivri ve aykırı gelebilir ama,gerçekler hem güzel,hemde acıdır. Saygılarımla.
acida gecse mutlu da gecse bizle kalmiyor maalesef genclik. ''Size ugruyorum bir kez ,
yasamak sizin elinizde,
ama vaktim doldu geri gidiyorum ''
deyip bir el sallayip cekip gidiyor iliklerimizden bile.
Saygilarimla..
TÜM YORUMLAR (2)