...Tek... Şiiri - Sevnur Şaylan

Hep bir beklediği olur ya insanın…
Hayallerinde belirir ya…
Yüreğinde bir umuttur ya ‘hani belki’ diyerek…
O sendin işte…
Beklediğim…
Umudum…
İlk görüşte aşk en büyük yalan mıydı? ...
Ki aşk gerçekten var mıydı ki? ...
Kaç zaman kaç kişiye kaç kez söylenmişti ’seni seviyorum’lar,
Bilinmezdi…
Kaç defa biterdi o büyük aşklar bile…
‘Aşk’ mıydı diye kaç defa söylenmişti sonra,
Kaç defa pişman olunmuştu biten aşklardan sonra…
Seni gördüm…
İlk görüşte aşk mıydı içimdeki heyecan dolu mutluluk…
Ve yürek ilk görüşte aşka inandı…
Ne ilktin…
Ne sondun…
Ama hiç bu kadar yürekten gelmemişti o iki kelime…
Söyledikçe söyleyesi geliyordu insanın…
Susmadan…
Yorulmadan…
Ve bazen sevgiler de gerçekmiş…
Bu yürek seni gerçekten sevdi…
Ömür de seninle bitsindi…
Umrumda değildi…
Gün geçtikçe bu sevda alevlendi,tükenmedi…
Ve bazı aşklar gibi bu da bitti…
Pişmanlık bende hiç sevgimin yerini alamadı…
Yıllar geçti…
Unutulmadın işte…
Unutulanlar da oldu üstünden ama,
Unutulmayan bir sen kaldın derinlerimde…
Hayata geldiğime değen sevdam…
Gördüğüme,sevdiğime değmeyen insan…
Ne acı bir bilsen,
En büyük sevdamdı beni tek üzebilen…
Şimdi hoşça kal…
Hoşça kal büyük sevdam…