Tek Şiiri - İbrahim Öztoplu

Tek,
benden uzak
sözler aynı değil
düşünmeye başlağım zaman alt ve üst bibirine bu kadar yakın bırakıyorum
güneşi doğuruyorum
yıldızları beynime kaçıyorum ardından
uzak yerlerin içinden götürüyorum
gömüyorum herşeyimin hayalini
elimden gerçekleri çıkaramıyorum bir türlü
ve çeşitli yollar üzerinden geçiriyorum
hayat çizgim uzuyor
ben gerçeği değil karanlıkta hayal kurmayı arıyorum
bulduklarımıda gömüyorum
kimse benden başka
kimse
inanmıyor
çünkü
zayıf biriyim ben hayatımın doğumu sırasında
kurtulamadığım bir bağım var
rahim civarı
sürekli daireler çiziyorum keskin
gözlerim daima kapalı
tek benden
uzak
yorucu bir zaman
öykülerim var
süresini kestiremediğim
ve bir türlü anlatımı güçlendiremediğim
kendinin sessizliğinden arta kalan
şimdilik benden bu kadar diyemediğim çok arzum
sirene karışmış
bazen imdat
bazen defol diye bağıran
tek benden
uzak
gidemediğim
bitiremediğim
belki hoş geldin bile diyemediğim
bir hayatım var
tek
benden
uzak,,,,