Gülüşlerim ateşten özlemlerim bembeyaz
Kaç mevsimi düşlerim, kaç mevsimim kayıpta
Asfaltın ortasında sürükler beni poyraz
Neden acep kaçarlar sesi duyumsayıp da
Ölümsüzlük yok ise ölü netsin mezarı
Matemlerle dökülür taş duvarın huzuru
Nerde babayiğitler ağız tadı göz nuru
Gitmemezlik olur mu kokusunu duyup da
Gözlerim göçmen kuşu yüzümü göçe vurdum
Rüyalara baş koyup ufuklarda uyurdum
Yenilgiler toplayıp garip hayaller kurdum
Bir çukura atınız tejgereye koyup da
Kayıt Tarihi : 13.2.2012 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tejgere:Taş, toprak vb. şeyleri taşımaya yarayan dört kollu ve iki kişinin taşıdığı bir çeşit araç, teskere.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!