Tehlikeli Madde Şiiri - Cemal Öztürk

1.
lütfen
-bana ateşle yaklaşmayın
tehlikeli madde taşıyorum
şöyle hafiften bir bakış
beni baştan çıkarabilir
kasten karanlıkta çakan
bir çakmak taşı
en ufak bir kıvılcımla
yanıp tutuşan
bir uzayın içindeyim
2.
zihnime ziyan
canıma ayan oldu bu gece
köşede unutulmuş bir anı gibi tersinden uyandım
yalansız yürüdüm yalın ayak suda
yer çekimli bu dünyada öyle etkilenmiştim ki
neredeyse
dokunmadığım her şey hüzün verdi bana
her nereye baktımsa da
gitgide arkasında gözüm kaldı

zihnime ziyan
canıma ayan oldu bu gece
ateşler içinde uyandım
gözlerimde elektrik yükü
elektronlar çıtır çıtır
önlemsiz ve önemsizce baktım kimsesiz suya
gökyüzü cinlere cam-mekan idi
yıldızlar uzakta mum
sokakta gece lambası ay yanıyordu
tehlikeli madde dedikleri işte bu
aynı anda içimde uzay yanıyordu.

(Ağaç Gizli Büyüdü-1998
tümzamanlar yayıncılık)
revizyon-2003