Aşık olmuş terzinin biri
ipektenmiş sevdiği
görünürde aynıymış kalıpları
terzi usta; işinin erbabı
pekâlâ bilir ya olmayacağını
aşktan gözleri kamaşmış
kumaşlar da uyar sanmış
biçmiş zevkine göre
teğellemiş kızın kalbini
kendi bencil yüreğine
gelin görün ki
terzinin kumaşı kaba kanvas
kızınki ipek atlas
provada anlamış bizimki
bu kumaşlar yan yana olmaz
değil dikiş, teğel bile tutmaz
sökmüş teğellerini kalplerin
içini çekmiş; boşa gitti emeklerim
yamamış kanvastaki hasarı
lakin ipekteki yara pek derin
uğraşırsam iyice zedelerim
atmaya kıyamamış atlası
koymuş parça kumaş dolabına
gel zaman git zaman
akıllanmamış bizim adam
elde var hüsran
yine hüsran hep hüsran
isyan etmiş sonunda;
aşkta mutlu olmaz mı insan!
böylece dolup taşarken dolap ipekle
fark etmemiş bizim terzi, her teğelde
biraz daha epridiğini kanvas yüreğinin
Her Şeye KARŞIN
Temmuz-Ağustos 2008
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrik ve beğeniyle şair
.
.
O nasıl bir terziymiş yaz boz tahtası yapmış
N efsini yaralamış ve kalp hastası yapmış
U mutları onu bir hata ustası yapmış
R engine desenine aldanmış her kumaşın
Onur BİLGE
TÜM YORUMLAR (8)