Tefe ru at Şiiri - Fahri Fıratoğlu

bulanmış kekre bir şarkı
gecenin sisine
içerlerden iniltili
küçük adamların çığlıkları
demirsiz gemilerde...

yeryüzünü cennete
suyu çamura
karan.

bir an olsun
ses ve doku kirlenmese
kendimi yeniden yazacağım
yazdıklarına toplayarak.

sarkaç gibi insan
zamanla yaşar
öfkesi karnında
bir bulut hırlaması
ve dokunduğu.

bulut sığınağı
güç boşaltılacak
paratonerleri kayaların
civa dolgulu
kafkas dağları...

kilden mürekkep
yalan dillerin
içime yıkılan
hoşnutsuz kayaları
bozgun zamanlardan
dertli, kederli, sevinçli, öfkeli
sesler duydum
ruhum benim
uslanmaz artık...

ehriman ve hürmüz
bozulmayan döngü...