Çok şey istemem insanlardan aslında!
Tıpkı anne babanın çocuklardan istediği kadarlar.
İyilik köklü, toprağı kalpten olanlardandır!
Ama çocuklar misali yüzlerine bulaştırırlar...
Diyet kelimesinin çok eşliliğine tanık olurum.
Çocuk büyür, kelime de ona paralel genişler!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta