Tedariksiz Yolcu Şiiri - Yılmaz Yalçın

SENDEN KALANLARIN İÇİNDE YOL ALIYORUM..
CENNETİNDİR BU GÖRDÜĞÜM CEHENNEMİ BİLMİYORUM..
Tedariksizim..
YOLA AYKIRI GİDEN Yolcuyum.
HEMBEMDE. KİMİ SULAK KİMİ KURU, BİR ACIMTRAK HÜZÜN
BİR DE BİR TUTAM SAÇINDIR. İKİDE GÖZÜN? YANİ YÜZÜN..
HANİ O AĞRISINDA AĞLATAN.. ACITAN
GECEYİ GÜNDÜZE,YARINI DİGER GÜNE
DOĞUMU ÖLÜME BAĞLAYAN YÜZÜN..
ŞİMDİ.ÖYLE DERİN VE MAHSUN ÖYLE ÇOCUK
EN KADINSI HATLARINDA ŞEVKATSİZ DOKUNUŞLARA BENZER
HÜVİYETSİZDİR BUNDAN ÖTE ÖZLEMLERİN...
Tedariksizdir... Yolcudur..
BİR YANI EN ÇOK BANA
VE BİR YANIM EN ÇOK SANA BENZER..
BEN Kİ KÜLLERİNDEN DOĞMUŞUM.
BU KAÇINCI ÖLÜMDÜR BİLMEM.
HER DEM BİR İDAMA GERİP KENDİMİ.
BIÇAK KESKİNİ VEDALARININ YARASINA BASARIM.
YOKLUĞUNDUR EN ÇOK GÖRDÜĞÜM..
VARLIĞINI BİLMEM..
VE BEN....BUNDAN SONRADA.. SONRADAN SONRADA..
ÖLSEMDE ÖLMEM....DOĞSAMDA ÖLMEM

YİTİŞ 21/03/2011