Tecelli Şiiri - Mustafa Yaman 2

Ben, her gün, bir öncesini ararım
Güneş batar yıldızlara bakarım
Bu varlık nerden gelmiş bileni yok
Kimseye değil kendime sorarım.

Aklım yaşamımla hiç örtüşmüyor
Rüyalarım körpe, hayeller uçuk
Hicab duygularım sarpa sarıyor
Kanatlarım eksik gönlüm yusufçuk.

Binbir serzeniş olsada dilimde
Bir yol ararım dilediğim bir yer
İçim coşar duramam hiç yerimde
Koşup gideceğim bulursam eğer.

Gittikçe daha fazla canlanıyor
Tecellinin esrangiz sarhoşluğu
Bedenim yalnızlığıma sığmıyor
Nereye çıkar ahenk yolculuğu.