Tecavüzcüler Şiiri - Afşin Dualı

Kuluçkada sabrım, artık yırttım,
Cezası gelmeden ölümün bırakın,
Dişimle parçalayayım..

Bilevli her vakit, dilim sivrildi,
Kısası getirin, ar namus yitirildi,
Köpeğe tecavüz eden bir dede,
Akıl kenefteki nefis gibi kirli..

Ben vicdanın sesi olmaya geldim,
Ceninde bir bebek yeni açmış gözleri,
Koruyor onu dört yanında melekleri,
Nefis bu kadar aç, bu kadar mı vahşi,
Dişimle parçalayayım bırakın beni..

Sözlerimi tetiğe bıraktım,
Bebeği klozete atan anneye baktım,
Döndüm insanlığa baktım,
Neredeler..!

Çocuklar evin gül bahçesi dendi,
Onlar günahsız dahi bir melekti,
Tecavüz edip öldürene ne demeli,
Yağmur yağsın diye dua eden insana baktım,
Oysa Mikail öfkeli..

Taş yağmıyor şükret,
Lût kavmi oldun taş kesilmedin şükret,
Annenin başını kesip attın,
Dönüp insana baktım,
Sözlerimi tetiğe bıraktım..

Dişimle parçalayayım bırakın,
Parçalanmış bedene baktım,
Döndüm insanlığa baktım,
Ve sonra sözlerimi tetiğe bıraktım..

Adaleti nerede insanlığın,
Değil devlet adalet insanın vicdanı,
Küçücük bedenleri sessizce gömdüler,
Hiç utanmadan göz yaşıyla süslediler..

Ar yağsın önce muradımız,
Ahlakı yiten diriler ölümden kaygısız,
Ölümü çağırıyor adalet,
Bırakın dişlerimle parçalayayım..

Ölümü özler mi mazlum,
Azraili özlemle bekler mi masum,
İnsan olanın vicdanı parçalı kanlı,
Masum yüzler parçalı,

Bırakın dişlerimle parçalayayım,
Bırakın
vicdanım kan ağladı,
Ağlayan yüzlere baktım,
İç geçirdim feryadımı saklayamadım,

Ölüm yakasına yapışmadan bırakın zalimi,
Parçalayayım,
Tetikte kelimelerim,
Parçalayacağım..

Yozlaşmış günah şehri,
Ahlâk polisliği,
Burada kanunu çiğneyen kimse yok,
Çünkü zenginlik ülkesi..

Düşler karanlık,
Nefisler doyumsuz,
Alacakaranlık fikrin dozu,
Boşlukta sonsuz ıssızlık..

Utangaç bir tebessüm,
Gözlerim içinde yoğun acı ve keder,
Acı içinde kıvranıyordu gerçeğinden,
Yapışık tebessümü gördüm yüzünden..

Olanlar yanlış, ahlâk dışı..!
Hepsinden beteri kanunsuz,
Gözlerim kısıldı,
Zihnimden derin düşüncelere daldım..

Rüzgâra kapılmış bir yaprak gibi,
İman ve ahlâk fukarası,
Ne korkunç bir cinayetti bu,
Birden gözlerime yaş hücum etti..

Mendille göz pınarında titreşen yaşları sildi,
Ateşi perde perde yükseldi,
Düşündü ve acı acı güldü,
Yalancılıktan neş'eleniyordu..

Emanet akla ziyan,
Bu halimizle nefis perişan,
Ölüm ötesine göz kırptık günahla,
Utanç duyuyor şeytan bile bu akıldan..

Ahlâk, iki dudak arasında lüle,
İmdat eyliyor hâyâ edenler Rab'den..
Akıllar tutulmuş zaman aktıkça fikirlerden,
Ah zaman gerilere, en gerilere dönsen..