Tebliğ Gayreti Şiiri - Salih Şanlı

Tebliğ Gayreti

Gönlün yücelerden toprağa dokunuşu var
Yeryüzünü çiçeğe boğan o konuşu var

Bir kelebeğin bir çiçeğe konuşu sanki
Bir kondu bir kalktı, öyle kısacık bir ân ki

Neler sığar neler, o bir öpücüklük âna
O ân samanyolları serper bütün zamâna

Gönlün cefâsı var yeryüzünde, hem de büyük
Ayrılık, özlem, acılar, yorgunluklar… yük yük

Sevgili uğrunadır katlandığı bu çeki
Onun çekisi yanında ten çekisi ne ki ?

Kimi üzgün, kimi sevinçlidir gözyaşları
Kimi sevgi kılıcıyla düşürür başları

Sevgisi sonsuz, sevgiyi bulanlar yoldaşı
Sevgisiz katı sînelerle onun savaşı

Sevgi bir inanç, bir güvenç eşsiz Sevgili’ye
Bir sevinç, bir övünç o güzeli buldum diye

Özge yadların ardına düşmek ne üzücü
Yadellerde korkunç bir düş gibi ürkütücü

O sevgili yanında gerçek seven anılır
Yalanlayan bilmez ki ancak kendi yanılır

Aldanış içinde geçiciliğe kim koşar ?
Gönül gerçek varlığın güzelliğiyle coşar

Sevgi, gönle uyanları aydınlatan ışık
"Gönül, gönül" diyenler Yaradan'la barışık