Ne gücensin Ne Üzülsün duygular
Benden uzak hiç olmadı kaygılar
Sevenlere sayanlara saygılar
Tebessümü eksik olmaz mehtabın
Acılarla yaşamayı bilirim
Denmiyorsa hayatımdan silerim
Göz kırpmadan ben uğruna ölürüm
Duygulara şavkı düşer mehtabın
Izdırabın kahyasıyım arkadaş
Ne yazayım ne susayım bak adaş
Canım oğlum,,can adaşım vedalaş
Gündüz güneşin,geceler mehtabın
Hicran senle yaşamaya alıştım
Ben hayatın girdabında dolaştım
Açıkçası rehavette çok şaştım
Yıldız kayar şavkı parlar mehtabın
Acı nedir,sızı nedir bilirim
Sen dedikten sonra oğlum gelirim
Sen meleksin masum yavrum ölürüm
Canı çıksın iki yüzlü insanın
Çukurova öz yurdumda turaçtım
Bereketli toprağında kıraçtım
Genç yaşımda ben başıma dert açtım
Kara bahtım kem talihim küsenim
Izdırabın fazlasını yüksündüm
Omuzlarım çöktük sıra küskündüm
Yıllar yılı affettikçe tiksindim
Merak ettim sen ne biçim insansın
Kayıt Tarihi : 24.10.2022 12:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!