Tebessüm Etmiyor, Hep Ağlıyorsun

Sana yakışmayan tek şey ızdırap,
Muzdarip olunca çok soluyorsun.
Betin-benzin uçuk, gözlerin harap,
Sinip sığınacak yer arıyorsun.

Ne gül umurunda ne de karanfil,
Ötmüş ötmemişmiş dallarda bülbül,
Ruhun sönen ateş, yüreğin de kül,
Nereye el atsan tutamıyorsun.

Bağrın mızraklara hedefleşiyor,
Saçın dapılıyor, hafifleşiyor,
Tenin yavaş yavaş sedefleşiyor,
Bir an körpeleşip ufalıyorsun.

Görmüyorsun beni yanında bile,
Sanki çevrende var tufan, zelzele,
Dargın bakıyorsun her doğan güne,
Tebessüm etmiyor, hep ağlıyorsun.

(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 49-50/100)