Hüznün izleri hala yüzümüzde
Kaşlar olabildiğince çatık
Alında derin fırça darbeleri
Işıksız gözlerde loşluğun gizemi
Saçlara düşmüş kar taneleri
İşte geliyor bir martı. Yüklenmiş omzuna müjdeler içeren haberi. Bunca yıl nerelerdeydin? Neden mahzun bıraktın bunca yiğidi?
Beyaz martı! Neden geç kaldın?
Gülmek mümkün mü?
Müjdelerin ne kadar maharetli?
Geçmişin izlerini siler mi?
Rüyalarımızda kaç terfiler aldık, bir türlü emekli olamadık. Sabah uyandık, ağladık ağladık ağladık. Biz ağladık, hanemizi ağlattık.
Gülmek ne kadar yakışıyor.
Güldürmek ne kadar ulvi.
Rüyalara yük olmuştu terfiler.
Hoş geldin, rüyamdaki gerçekler.
Gel, gelecek. En büyük azametinle gel. Ulaşılmış vuslat varken, artık vız gelir sürüklediğin dertler.
Yıldırım YorulmazKayıt Tarihi : 18.11.2011 19:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrik ederim
Saygılar
TÜM YORUMLAR (32)