Tebessüm Şiiri - Yıldırım Demir

inceden inceye dolanır ayaklarım
ne vakit bir çocuk iniltisi duyarım
öksüz kalır göz yaşlarım
hayal beynimin zifiri yalnızlığı ve ölümsüzlük
ruhum rüzgarın uğultusunda renksizliğe dolanır
akşam güneşiyle kızıllığa bürünür.
ne vakit kırık harflerle özgürlüğü diline dolayan bir mahkum görsem kalem olur bilincimi paralarım
ah eski ve yeni haykırışlarım
yokluğun ızdırabını nokta nokta hücrelerimde yaşarım
ve bulanıklaşır hayat bulanıklaşır zaman derinliğe dalarım
bir sufinin zuhdünede zikir olur
bir dağın tepesinde münzevi olurum
uçan kuşların kanatlarında kutsala bürünürüm.
zamanı ilmek ilmek içer cesedimden yoğururum.
ve bir vakit öyle bir vakit bir mumun dibinde sonsuzluğun nefesini taşıyacağım.
çocuklar tebessüm etsin diye.