Tazelenen umutlarla Şiiri - Cevat Çeştepe

YENİ YILDA yaşam günlüğünüzün her sayfasının., bir sonraki sayfaya gülücüklerle açılış yaptırması dileğimle...
.
TAZELENEN UMUTLARLA 12’yi TAM 12’den VURAN BİR GECE YARISINDA
---yeni yıl yürüyüşü---
.
.
Yorgun bakışlarımı gazinonun boş sahnesine bırakıp., saatin gece
yarısını tam 12’den vurmasına dakikalar kala soğuk şehrin kimsesiz
ana caddesinde yürüyüş koluna bırakıyorum kendimi...
,
Daha ilk adımlarda karşıma çıkan ve vitrininin derinliğinden sıcaklık
taşan çorba kokusunu içime çekiyorum... İçim ısınıyor... Haydi biraz
daha derken başımın üstünde dönüp duran alkol bulutları çakır-keyif bir iz bırakarak dağılmaya başlıyor...
. . . ,
‘Bu caddenin sonundaki meydan bir yokuş başı ile buluşur ve o yokuş inildiği zaman da denizle kucaklaşılır... Ben de bu gece bu caddenin sonuna kadar yürüyüp., yokuştan inecek ve denizle kucaklaşacağım...
Tabi sonrasında da iskeleye bağlı seferden çekilmiş gemilerden birine sessizce kapağı atıp., duhuliye makamında çekebilirsem eğer derin bir uyku çekeceğim...’
. . . ,
Bütün afişlerin sökülmüş olduğu gösteriler dünyasının bu soluk alma borusunda yokuş başına doğru ağır adımlarla yürürken arada duruyor ve ıssız karanlığı yırtacak sessiz ve ağır melodilerin dans figürleriyle yalnızlığıma eşlik ediyorum...
,
Neredeyse caddenin tam sonuna yakın bir yerlere gelmişken birden
saatler gece yarısını çalmaya başlıyor...
,
Ve aynı anda da tam karşımdan ., güneşin doğuş yönünden üzerime doğru sel gibi akan ‘sanki’ kutsal bir ışığın içinde bir kadının ceylan gibi seken adımlarla bana doğru yaklaşmakta olduğunu görüyorum...
,
Olduğum yere çakılıp kalıyorum...
.
Kadın yaklaşıyor., yaklaşıyor tam yanıma geldiğinde de durup bana
bakıyor... O an göz-göze geliyoruz... Öyle bir güzellik ki... Kalbim.,
bu anlatılamaz güzellik karşısında sanki yerinden fırlayıp çıkarak
onun kalbinin içine girmek için kanatlarını çırpmaya başlıyor...
,
Göz göze geldiğimiz o bir-kaç saniyenin sonrasında kadın saniyeler
boyu adımlarla yürümeye devam ediyor ....
,
Durup., arkasından bakarken bir yandan da paltomun iç cebinden üstünde ‘YENİ YIL’ yazan ajandamı çıkarıyorum... Ve kapağını yavaşça açarak içindeki bütün boş sayfalara ve ancak onların duyacağı bir sesle.. :
---‘ULAN (diyorum) HEPİNİZ., HEPİMİZ İÇİN (yavaşça arkamı dönüp
yürümekte olan kadına bakıyorum) İŞTE BÖYLE GÜZELLİKLERİ ANLATAN YAZILARLA., ANILARLA., FOTOĞRAFLARLA ., KAHKAHALARLA., AŞKLA DOLDURUN KENDİNİZİ......’
.,
Kadının gülümsediğini ve başını hafifçe ‘öyle olacak elbette ’ anlamında öne doğru salladığını hissediyorum...
.
.
(C.Ç)