Taze Yıl(!) Şiiri - Ezgi Öyküm Kamiloğlu

Eskimiş yıllar biriktiriyorum yaşlı usumda.

Bir dere akıyor ömrümün kıyısından.

Çocukluğum çoktan yosun tuttu taşların gölgesinde.

Kaç defa buz ağladı gök çocukluığumun üzerine?

Kaç kez çamurlara buladı dal gövdemi dostum toprak?

Bak yine biteni oynuyorum,yarın başlangıç gerçeğini çakacak alnıma!

Biriktirdiğim anlardan; günler,aylar,yıllar koyacağım heybeme.

Dumanı tüten acılar,kayıplar,düş(üş) ler ve tuzlu yaşlar! ...

Ve yeni gün yazgısını önceden bildiğim BAŞLANGIÇ ile gelecek...