Taze Sürgün Şiiri - Fatih Çıtak

TAZE SÜRGÜN

Bir taze sürgün gönlüm mahkum uzaklarda
Bir taze fidan açmadan kurumuş dalında

Seninle aynı diyarlarda farklı rüyalarda
Ben oldum sen oldun, da biz olamadık...

Bir körpe umut ektim sevda topraklarına
Gün olduk gece olduk, güneş olduk yıldız olduk
Bir olup da el ele biz olamadık...

Aynı sokakların aynı yolların ayrı yolcularıydık
Birbirimize bakıp göremeyecek kadar kördük

Feda ettim yeri, Feda ettim göğü, siyahı beyazı
Bir rengine bütün renkleri karaladım

İçinde kahramanı olmayan bir hikaye yazdım
İki kişilik bir hikaye, iki kaybedenin öyküsü
Her hikaye mutlu bitmek zorundamı sanki, değil
Bizimki umutlu bekleyişte sadece...

Yüreğimde bir umut, taze sürgün mahkum gönlüm
Bir gül dalı açmadan kurumuş dalında
adı sen olan bir sevda
herhalde seven değil her halde seven...

Hangi alfabede ne HÂL'de olduğunun hiçbir anlamı yok,
içinde 'sen' geçmeyen cümlelerin...

Sende kaybolmak kolay gözlerimi kapatınca
Önemli olan seni bulabilmek o kör karanlıkta

Zor olan sensizlik, seni unutabilmek
kim unutmuşki "Nefes" alıp vermeyi
Yüreğimde bir umut, taze sürgün mahkum gönlüm...

Fatih ÇITAK