Sonbahar Şiiri - Fatih Çıtak

Gözlerini kapatınca gelirdi sonbahar, sessizce usul usul
Gözyaşlarınla dökülürdü yapraklar sarı sarı, ağaçlar yoksul
Hani bir veda vardıya ta derinde ta içten, senden
Bir gidişin vardı sessiz yüreğimde yalnızlık, arkana bakmadan
Ufukta bir sonbahar sarı, yorgun, sensiz ve yalnız
Notaları ayrılık, melodisi hüzün ve bestesi gözyaşım.
Gece soğuk, ısıtmayan sobamın etrafında seni düşünüyorum
Ya seninle ısınıyorum yada kendimi kandırıyorum
İçimde bir ürperti sensiz, sessiz, sevgisiz
Bir sonbahar Kasım’ında başlayan sevgimi
Yine bir sonbahar gününde gömdüm yüreğimin en derin yerine
Ben bir sonbaharda sevmiştim
Ben her sonbahar üşüyorum.
Sen yaz gibi gelmiştin sıcak, tatlı ve coşkulu
Sonbahar gibi gittin yüreğimdeki sevda ağacının yapraklarını dökerek
Gitmiştin sevda yağmurlarıyla beraber başka mevsimlere.
Gözlerin çıkmaz aklımdan gittiğin sonbahar gibi
Yağmur yağıyordu yollar ıslak ağaçlar çıplak şehir sessiz.
Düştü gönlümden sevda ayaklar altına, sarı bir yaprak misali
Yağmur olacağım yalnız sana sadece sonbaharda yağacağım
Gözyaşlarımla yağacağım, yağacağım
Bir bahar yelinin esintileriyle güneşle beraber yalnız sana senin için doğacağım
Nereye gidersen git nerede olursan ol, ben seni hep sonbaharda arayacağım
Ben bir sonbaharda sevmiştim, sen her sonbahar aklımdasın
Ben bir seni sevmiştim, sen sonbaharda gitmiştin
Bensiz ve sonbaharsız iklimlere.