Rüzgârı eş diye kendine seçme,
Yapraklar yerleri süpürdüğü an
Figanı dağlanan bu semtten geçme,
Damlalar gözleri üzdüğü zaman.
Kısmetin hiç yoktur kanatsız sevgi
Nerden geldi kadersizlik suratı?
Kelebeğin kanatın da var ilgi
Almam lazım bize ait muradı.
Ayrılık acısı vurdu bak bana
Dolanır, zehirli sarmaşık gibi
Tez bağla çeşmeyi ıstırabına
Bir solukta içsin keder sahibi.
İntizar çok yüzlü istekli dilek
Dünyayı dar eder sıcak özleme
Bizi yakan yöne doğru gitmesek
Ben gidersem sakın beni gözleme.
Kayıt Tarihi : 14.1.2014 19:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!