Memurluktan emekli olduktan sonra aldığı ikramiye ile kısa zaman önce küçük bir bakkal dükkanı açmıştı Süleyman Bey. Belli ki emekli maaşı yetmeyecek, geçinmekte de hayli zorlanacaktı bakkallığa başlamasa. Bakkal dükkanı onun için hem bir oyalanma, hem de aile bütçesine ufaktan ufaktan katkı yapmak demekti. Sabah erkenden dükkanını açıyor gece geç saatlere kadar da dükkanında müşteri bekliyordu. İşin açıkçası ticaretin acemiliğini çekmiyor da değildi. Mal almaya kendi gidiyor, fiyat etiketlerini yazıyor, toptancılara ödemeleri yapıyor; alnı terledikçe de hem kendi mutlu oluyor hem de ailesini mutlu ediyordu...
Günlerden bir öğle vakti şık giyimli bir beyefendi dükkanından içeri girer...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta