Tazarrû Şiiri - Hikmet Küçük

Aşkımı anlatmaya tâkat yeter mi,
Bir ömür sürer, takat yetse de eğer.
Yarin yanında geçen ömür biter mi,
Biterse bitsin gülüm, bin ömre değer.

Yardan başka, her gelen bana cefâdır,
Yardan gelen, cefa olsa da safâdır,
Teselli etmeyin efkârım pek büyük,
Yardan bahsetmeyen her kelam hevâdır.

Garîbi mateme sokan ne, aşkın mı,
İçimdeki hezeyan, acep taşkın mı,
Bilmem ki ne haldeyim, hiç tarifi yok,
Bu âciz, sırra mı erdi, yoksa şaşkın mı?

Gözün üstündekiler yay mıdır, kaş mı,
Kaşın altındakiler zümrütten taş mı,
Sana bakınca lâlezardayım sandım,
İnce boynunda duran, lale mi baş mı.

Ey figânımı duymayan, kimedir naz,
Dönüp baksan kaçarım, niye ki niyaz,
Her hal derdim benimle mezara gider,
Sesim tükenmiş artık, çıkmıyor avaz.

(Eskişehir 4/12/2003)