Unutma ey millet ölmez erlerin,
Bu vatan uğrunda can verenlerin,
Dul, yetim bırakıp dönmeyenlerin,
Şad olsun ruhları tüm şehitlerin.
Çanakkale, Sakarya, Dumlupınar,
Ne görüp geçirdin ey insanoğlu,
Şu fani Dünya'ya doyabildin mi,
Bunca çaba, bunca uğraş boşuna,
Kefenden gayri mal alabildin mi.
Sağlığında ocağını yaktılar,
Kanıma işledi bu yaptıkların,
Sende şeytanından bulursun birgün,
Ellerim yakanda ölüp gitsende,
Senden hesabını sorarım birgün.
Ellerin dilinde kor ettin beni,
Sevgin gerçek sen yalandın,
Damarımda akan kandın,
Ben bir candım sen canandın,
Hayatımdan çıkıp gittin,
Beni böyle yıkıp gittin.
Sen varsın ya demiştim,
Çok yıllar öncesinde.
Sana çok güvenmiştim,
Ve seni çok sevmiştim.
Gizlemiştim bu mahsun yüreğimin,
En mahrem köşesinde,
Vurup da kapıyı çıkıp giderken,
Arkamdan ağladın bir akşam üstü,
Bu büyük aşkımız bitmesin derken,
Gönlümü dağladın bir akşam üstü.
Dereler tersine akar mı bilmem,
Gönül bir pervane yarin elinde,
Döndükçe peşinde döner ha döner,
Bülbül aşka düşmüş gülün dalında,
Solmuş bir gül için tüner ha tüner.
Ne bilsin ki güller bülbül halinden,
Bir gün,
Sağ olursam eğer,
Ağır ağır yürüyeceğim bu yollarda,
Gözlerim boz bulanık görecek,
Bastığım bu toprakları,
Belki isyan edeceğim bu gençlik yıllarıma,
Bir zaman gelip de geçtiğim yollar,
Şimdi tabutuma selam durdular,
Elveda ey Dünya, elveda canlar,
Dönüşü olmayan yoldayım kullar.
Ölümden korkarsam namert saysınlar,
Dünya gerçek insan yalan,
Bir Allahtır daim olan,
İnsanlara fitne salan,
Bu insanlar insan değil.
Kul hakkını tanımayan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!