Öyle bir ömür geçerki
İnsan yaşadığına şaşar
Dönüp bakar ardına
Bırakdığı göz yaşına şaşar
Hatıralarda kalan
Son bir resme son bir anıya
Bekle beni geliyorum İstanbul
Seni ayaklarımın altında çiğnemeye
Geliyorum bekle beni İstanbul
Gecesi hain, Gündüzü kalleş İstanbul
Geliyorum seni çiğnemeye geliyorum
Tuz misali yemeğime serpmeye geliyorum
Hayata merhaba dediğimiz o ilk çığlıktı
Gözlerimizden umut dolu yaşama merhaba diyen
O sımsıcak sevgiye kucak açan ilk yaştı
Annemizin babamızın avuçlarına süzülen
Attığımız ilk adım sevgiyi haykırıyordu
O ilk bakışta gülücükler saçan gözlerimizden
Gönlünü düşürüp sen bir güzele
Dönme hiç bağları bozuk bir gazele
Giderse seni bırakıp yadele
Böyle bir zalimi sevme arkadaş
Yıllarca çektirmiş o sana çile
Gidiyorum bu akşam
Sonkez bakıp ardıma
Gidiyorum vatan ocağına
Yaş yirmi dostlar
Kalbime gömüpte en tatlı anıları
Gidiyorum bu akşam vatan ocağına
Kıyamam göz yaşlarına
Dayanamam yanaklarını demlendirmesine
Dayanamam yüreğinin burkulmasına
Dayanamam sesinin ağlamasına dayanamam
Mesafeler uzak olsada
Hani dün söz vermişdin bana ayrılırken
Sabahları beraber karşılayacak
Çiçekleri beraber toplıyacakdık
Hani dün söz vermişdin bana, ben ölmiyecem demişdin
Yarınları beraber karşılıyacak
Bulutlar gölgemiz bile olmıyacakdı
Hayat mutlu olma şansı vermedi bize
Kaderimizin oyunu bu anne
Gençliği yaşamak varken delice
Bir kıza tutulup sevmek varken ölümüne
Dört duvar arasında oturup
Ölümü beklemek ne garip şey anne ne garip şey
Resmini çizmeye çalışıyorum olmuyor
Dokunmuyor kalem kâğıda, senin yüreğime dokunduğun gibi
Kalem aciz kalıyor gülüşünün yanında
Resmedemiyor gözlerini ışığı sönük kalıyor kalemin
Kalem aciz kalıyor seni anlatamıyor kelimelerde
Kokusuna hasret,
Sesine muhtaç
Gözlerine yandığım,
Gel artık bitsin bu ayrılık........................
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!