Ümitlerimi kaybettim
Bu sonbahar akşamı
Yarınların hayallerini
Kurduğum düşleri
Yitirdim gözlerimde
Ve kaybetdim yaşamı
Yaşam da tek kişilik, aşk da,
Şimdi daha iyi anlıyorum,
Oturduğum yerden kalkmadan
Ellerimiz ayrılmazdı bir birinden
Yapışık ikiz gibi, enerji verirdi durmadan
Seni yasak koydum
Gülen gözlerimde
İçtiğim her yudum şarapta
Seni yasak koydum
Aldığım her nefeste
Vatan kimin arkadaş!
Bizim mi?
Yoksa takdir hakkını kullandığın soysuzların mı?
Vergisini kaçırmayan iş adamım!
Alnının teriyle vergisini ödeyen emekçim
Beden beklerken ölümü
Ne etrafı görür ne olup biteni
Gözler düşmüştür bakarken
Ruh yorgundur saklandığı bedende
Uzanmak isteyip de yetişemez
Ne zaman baksam o solgun üç satırlık yazıya
Saat biri gösterir
Çatlar resmin ortasından da
Dönen olmazmış geriye o saatten sonra
Son bulurmuş o gözlerdeki ışıltı
Sevgiye haykıran onca yürek
Gözlerimin gördüğü,
Ellerimin yaza bildiğ,
Ömrümün gide bildiği,
En uzun yolda, en dik yolu,
Senin devrimlerinle,
Mirasının sadık emanetçisi olarak
Parlayan gözlerinin
Işığın da huzur buldum
Ne deni’ni sorma
Atan kalbinin yansıması var
Resmederken gözlerini kalbime
Bilmiyorum
Senin hasretine daha ne kadar dayanabilirim
Bilmiyorum sensiz kaç gündüz
Kaç gece daha yaşayabilirim
Hiç bilmiyorum
Tekrar yakalayabilir miyim
Kaderdir bizi ayıran
Delice yaşamak isterken
Ölümü özledim anne ölümü
Sılamda sevdalımı bekler gibi
Nice sevdalar geçti gönlümden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!