Ne kadar istesem gayri gidemem.
Köyümde güzeldi kaya gölgesi.
Apartman önünde rahat edemem.
Neyime yetmezdi taya gölgesi.
Gönül gurbet elde sıla arzular.
Yüreğim burkulur, burnum sızılar.
Söğüdün altında koyun, kuzular.
Biraz da yer versin taya gölgesi.
Köyün güzelleri evden çıkardı.
Çayın kenarında esvap yıkardı.
Sanki su perisi bana bakardı.
Karşıdan vurunca suya gölgesi.
Ahsor’da bir güzel tacını takmış.
Yıldızlar semada kandili yakmış.
Bu gece gül yüzlüm mehtaba çıkmış.
Zühre’den yansımış aya gölgesi.
Erzurum hasreti bağrımı deldi.
Narman’da yaşamak bize özeldi.
Osman yollarında çok gitti, geldi.
Ona eşlik etti yaya gölgesi.
(22 Mart 2004)
Kayıt Tarihi : 3.3.2012 13:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Taya:Erzurum'da ot yığını demektir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!