Tavşana Kaç! .. Şiiri - Enver Özçağlayan

Şehitler çoğaldıkça yeni sayfa açıyor,
En uzak diyarlara, vicdanından kaçıyor.
Kaçmak yok, yüzleşmek var; daralan yollardayız,
Doğuda birkaç ilçe, vatana kan saçıyor.

Ne "hukuk", ne intizam; tutarlı yer kalmadı,
Hakça düzen, kardeşlik bitti, yeri dolmadı.
Yapı taşları bir bir oynatıldı yerinden,
Akıllar tutuldu da hesap soran olmadı.

Sırıtan çok bilmişlik; ama heryer kızıl kan,
Dost değil her geçen gün sınırıma yaklaşan.
Tavşana kaç, tazı tut; amerikanvâri tarz,
İçten dıştan sarıldık, çâre sayın Başbakan.

Biz yılmayız, kalleşlik belimizi büküyor,
"Ben doktorum" diyenler dişimizi söküyor.
Ağlamayan analar bizim derdimiz değil,
Ciğeri dağlananlar canımızı yakıyor.

Cumhur yaptı görevi, artık derin uykuda,
Doyuruldu midesi, açı görmez kuytuda.
Şimdi hayal Türkiye rüyalarda geziyor,
Milliyetsiz hayalden bizi kurtarsın Hüdâ.

Sus Enver'im, anlamaz senin gibi çekmeyen,
Üzülmez şehidime gönülden yaş dökmeyen.
Gerçekler görünecek, günü gelsin yeter ki;
Gül almaz bahçesinden gül fidanı dikmeyen...

07.02.2016 Fatih-İST.