Tavla (Sadullah) Şiiri - İbrahim Çelikli

“-Sadıllah’n oyununa da heş akıl sır ermez
garşındakı adam zar dutar anlarsın
Sadıllah öyle deği
iki sahat düşünür
tabi bu arada sen zarı eline almışsındır
bu defa o’na ne ilazımısa o onu
dutar şeş-i se oynar
etrafdan herkeş üst-ayağa gakar

“yok n’oldum öldüm şeş-beş”
şeş-beş onu açığa yatırıyosa hele
ve ona da ilazım olan şeş-i se ise,
neyder eder
şeş-i se oynar

olmadı yengatdan atar
her türlü çamıra yatar
çünkü şeş-i se attığına önşe kendi inanmışdır
idda eder, şeş-i se atmışdır
ve şeş-i se oynar

adam da bi hırs
bi garnıdarlık kiyne sorma
yenilgiyi asla hazmedemez
yenmek uçu her yol möbahdır ona
“-vay bey efendi vay
sen ne zaman aldın altı gapısını
altıya yatdıydın
al bakalım şunu eline”
“…”
“-töbossun vurdum işde altı
al bakalım şunu eline”
sonura efendime söyleyen
hakaretin envayı çeşidi onda
onunan kimse başedemez

gazara zarın biri yere düşmeye ğörsün
“-evden çarşaf getir”
“-ipli zar”

“-dayın Goca Durmuş’da
bi işi gatliken mesmurlu dutmaz dı”
“….”
“-bi ğün süngerinen guş avlayomuş
vuramamış ağlayo
“-bi guş vuruvu süngeri sana vereyin” dedi
bi çekdim uçan guşa,
guş ayanın önüne düşdü
sonura ağlayalak
köy girişinde garşımdan geldi
n’oldum öldüm
“-süngerimi ver
analığım döğcek” deye”

“-hele bi de
bunu hiş kimse döğmemişdir,
bu hiş ömrü-hayatında
kimseden dayak yememişdir
emme herkeş kırk defa dinlemişde olsa
konu ırakıbının bi yakını helbet,
başar anlatmaya

“-bi ğün bu alayımda atmış-dutmuş
Belik Güneyde bunu bi yakalarsın
“-len......” dedim
“-gel bakayın …..”
başladı yalvarmaya a(ğ) lamaya
“-valla demedim, billa demedim”
basarsın buna köteği
yer mi(si) n, yeme(z) mi(si) n
ağalayalak savışdırıvıdım”
falan filan

“-adam yanına almış oğlannarını,
damatlarını
anam bi gocağarı
basmış bizim damı
gayınbobam arada galdı
“bana kim derler biliyonmu
ben adamın anasını-avradını …
tamam Memeda(ğa) sen haklısın” dedim
Alla(hı) n onarcağı
ertesi ğün Günsüzün Altında
annac-annaca gelividik bununa
“eee Memeda(ğa) de bakalım
kim derlerdi sana”
“tamam yavrım Sadıllahım
sen haklısın valla billa”
“-beni nası it yerine godun
Gayınbobamın yanda”
“-cahıllık o(ğ) lum valla-billa”
“-hinci bi cahıllık da ben edeyin mi ha! ”

adam her goldan saldırıya geçiyo
emme yalan emme essah
emme takdik emme ne”
“-yoğ ülen
adamın tabiyatı bu”

“-bi de Sadıllaha ğöre;
her elde oyunun guralı değişir
mesela onun işine geliyosa
“-olmaz ona dokandın
ille o pulu oynaycan” der
hemen ertesi el kendi oynadığı oyunu
kırk kere değişdirmekte teretdüt etmez

“-vay beyefendi vay
anan güzel mi,
ben sana şaka etdiydim”
ya da
“-öyle bi gural varısa oynatmasaydın”

“-sen onu isdermezsen altı kapıya al,
o yedi atar çıkar
hatta yedi gapıya aldıysan
altı yüzlü zarınan sekiz atar gaçar
nutgun dutulu valla-billa”

“-yaa abey nası oldu bu” desen
seninen sankı alay eder
“-senin altıevi gapalı değili di ki
sen ne zaman kaç atdında
gapadın orayı” der
isdediğin gadar geriye dooru
atılan zarları
oynanan pulları say
dinledemezsin
neyi, nassı, kime annadacan
kırk şahit bulsan
o dediğim-dedik der
sekiz atmış gibi devam eder
sen mars etmişsindir
“-yok ben pul aldıydım” der
marsını yer

olmadı bi tezvir idd(i) a dutduru
yok öyleydi, yok böyleydi
adam akıllı, gafanı gazana çeviri
sen şunu atdın, ben bunu atdım
sen bakarsın artık olcaa-molcaa yok
“-get nalet osun” deyip
tavlayı gapatsan olmacak

gavga etmeye gaksan musafir bi yandan
öte yandan valla el adama güler
“-get nalet ossun” der
bu oyun, bu izdirap bitsin deye atı-atıvırısın
onun sayısı beş oldu deye sevinelek
tavlayı gapatmaya gakarsın
herif bu sefte de “-ağa bura köy yeri
burda tavla yedi de biter” der
devam eder

hani Yahudi ö(ğ) luna tecaretin sırrını
“-olum salamon, satıcı ne fiyet isderse
sen yarısını
teklif et” demiş de

salomon ayakkabı almaya ğedince
söz temsili adam “-on lira” dediyse
seninki “-beş lira” demiş
bir üç beş adam bıkıp
“-ğet nalet osun al bedava
emme gözünü seveyin bi ğet” demiş de
salamon “-yok olmaz” demiş
adam “-n’oldu len”
salamon “-iki dene verecen”
demiş ya
o hesap

en acısı da;
bana hiç sekiz gelmedi demek anlamına
“-zar bana gülmedi ğetti
böğün ballıydın valla” d(iy) ecek ossan
“-yok oğlum ben bu oyunu bilirin” der

hatta arkadaşlarının “yenemediklerini
buna alıp geldi”klerini
sayı bile vermeden nası yendiğini
gerneşe-gerneşe
balllandıra ballandıra
sankı üçüncü beş yıllık galkınma pilanını anladan
Devlet Pilanlama Teşgilatı başganı gibi anladır gari.

“-bizim oğlan bunun meramını anlamış
oda onculayın atdığını deği de
istediğini oynayo
etrafınada yardakçılarını toplamış
tabi hepiciği Sadıllah’dan kuyruk acısı çekiyo

bizim oğlanın işine hankı zar yarayosa
bizim oğlan ne oynarsa
“-oooooo pravvo”
seniki üsdüne-üslük
bi de gele atmayo mu
güplere biniyo
başlayo söğüp-saymaya ga(y) ri
dinsizin hak(k) ından imansız geli

seninki atamadıkça çilleden çıkıyo
“-zar dutma ”
“-dutmadan mı atacaz amca”
“-dışardan at arkadaş”
“-Allah Allah, al işde atıyon
gene düşeş”
“-elini tavlanın içine sokma”
“-sana mübah da bize günah mı yani”
“-eciğine-cücüğüne bakma”
bizim oğlan da
“-yoğ amca ben bu oyunu bilirin” dememiş mi
“-valla herkeş yenemediğini bana getiridi”

“-valla sen benim oğlanın
garşısında hiş oynayamazsın
Erdal’da, Türkay’da
tavlayyı çok iyi bili
hep sıtıraciynen oynarlar,
hep hesap-kitapla
ama Bayramına oynamazlar
bizim Bayram’da senin gibi
zar dutmadan oynayamaz”

“-amca ben Bayram abeyi de yendim
seni damatlarını da yeneceğimden eminim
ben de bu tavlayı eyi bilirin
benim taktiğim de bu! hep ırakibimi
kendi silahıynan yenerin

ömrüne bereket bu mubareği
dayım Goca Durmuş da
eyi oynarımışımış
emme hacı olduktan sonura
bu mubareği “gumara giriyo
caiz deği” deye;
bi ta eline almamış

bana nasihatı var hatda
duşmanıyın sila(hı) nı kuşan
yolunu-yordamını gullan
ademoğlundan gorkma”
deye

devamı Tavla Şanal'da