Tavan Şiiri - Mehmet Cıngır

Kızdım mimara,hem de çok kızdım
Tavanda bir ip bağlayacak yer yok diye.
Eskiden evin tavanına asılırdı torbalar
Evin duvarına asılırdı tüfekler.
Boynum yanımda ama;
İpi asacak yer yok.
Çok kızdım mimara…
Şimdi ağacın dalına mı asalım
O koca torbayı,tüfekleri
Teğet geçmeli ayakları yere.
Yazık değimli gencecik dala
Yoksa keserler o dalı
Yuva oldu diye kediye…
Ben aşkı yüreğimde taşıyorum
Ve asla hafife almıyorum.
Haya ediyorum dünyanın biricik gülünden
Ve vazgeçiyorum ağacın dalından…