Tatsız Tuzsuz Geceden

Tatsız Tuzsuz Geceden

Yelkovan da yalan söyler, ona bakma vakit erken.
Kaygıyı da yitirdim, kuşkumda da ümit yok.
Tatsız tuzsuz gecede soluğumla piştim, bak.
Hem zaman da yalancıdır, sıklıkla güler dertliler.
Saat üç mü, olamaz; yahut asılsız bunca ses.
Kendi yolumda kayboldum, ilgisi yok kimseyle.
Gene aklıma takıldı, sormadan da edemem ki..
Yılgın, masum çocukların gözleri neden böyle?

Yıldızlar da göz boyuyor, gider sanmıştım karanlık.
Çehrelerden de geçtim, simâlarda da hayır yok.
Allak bullak gecede şiirlerle şiştim, bak.
Ölüm gecenin köründe, ve odamın tavanında.
Neden bu kadar şuursuz kürenin sakinleri?
Kendi yağımda kavruldum, şiir var ötesi yok.
Bunca fikir ve tasa zihnime nasıl sığdı?
Kalabalık kentimizde ne yazık ki yığın çok.

Sükunet de yanıltıyor, odamda dinmeyen çığlık.
Gelecek de puslandı, geçmişin de lüzumu yok.
Delik deşik gecede şerbetinden içtim, bak.
Şahdamarımla yazdım, gerisi yalan dolan.
Bu dem de böyle biter; örselendim, parelendim.
Yürek ateş, sevda barut, göğsümde çokca kuruntu.
Hissi yitik urganda sallanırsa eğer ruhun
Türlü lirik şarkılar dinlemek çare değil,
Küflü duyguları atıp dirilmektir buluntu.