Her şeyini kaybetmişti güneş,
Kaybetmişti altın saçlı kıza.
Büsbütün ışığını yitirmiş,
Bırakmış yerini, altın kıza.
Şimdi de ay dikilmiş tepeye,
Meydan okumuş altın saçlıya.
Bakmış ışıldayan gözlerine,
Sonra da gömülmüş karanlığa.
Kabul etmişler mağlubiyeti,
Bütün rengi solmuş çiçeklerin.
Bülbüller de bırakmış ötmeyi,
Yenilmiş hepsi, altın saçlıya.
Siyah olanlara şahit olmuş,
Ve tutulmuş altın saçlı kıza.
Hemen onun yoluna koyulmuş,
Harcamış tüm ömrünü uğruna.
Yolun sonunda kavuşmak varmış,
Ve ulaşmış siyah, altın kıza.
Sevgileri dünyaya sığmamış,
Kanat açmış, uzak diyarlara.
Kötülük silinmiş zihinlerden,
Mutluluğun değişmiş manası.
Sevgileri taşmış kalplerinden,
El ele yeşertmişler dünyayı.
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 01:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Furkan Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/01/tatli-yaris.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!