Tatlı ve huysuz Şiiri - Murat Ülkü

Tokadan gayrı her şeyi kafasından söküp attı
Gün bu gün diyerek hayatı oyun yaptı
Beş kuruş etmeyeni bedavadan ucuza sattı
Sevdiğine kanatsız bir melek oldu tatlı ve huysuz kadın...

Herkes eşitti gözünde, kendini en hakir gördü
Yigide hakkını verdi,hak etmeyeni laf ile dövdü
Kendisiyle uğraşanın basına renga renk çorap ördü
Zalime zulüm oldu tatlı ve huysuz kadýn.

Diyeceği çok şey varken bile sabreder ve susardı
Gözlerinin içi gülerken, ruhu içten içe ağlardı
Ağlayan bir çocuk görse, gönlüne karaları bağlardı
Bir yanı taştan sert, bir yanı merhamet tatlı ve huysuz kadın.

Keşke bir tanısanız, çok güzel bir insandı
Ne kadar büyüsede içinde bir çocuk vardı
Göstermeden duyulmadan iyiliği Allah için yaþardı
Reklamı gösterişi sevmezdi tatlı ve huysuz kadın.

Güler yüzlü olunca yanlış anladılar yazık
İnsan olduğu için davranıyordu herkese nazik
Kalbi kara olanlar peşinden koştular cilve naz sanıp
Olduğu gibi görünürdü halbuki tatlı ve huysuz kadın.

Tanıdıkça insanları,i nsanlara güveni gün be gün eridi
Ne varsa üzerimde nsana dair, yüreğinde çürüdü
Dost görünen düşmanı içinde üzülerek öldürdü
Vefasızlar yüzünden vicdanını kaybetti, tatlı ve huysuz kadın.

Sımartilmamışti ki hiç , bilmiyordu cilveyi nazı
Samimiyeti yanıltıyordu insan müsveddelerini bazı
Yüreği yüzünden güzel insandı, hatta insanın hası
Köşe bucak insan arar, tatlı ve huysuz kadın.

Akıllı olun da huysuz gibi bir bela almayin başa
Gidin kafanızı vurun kendiniz taşlardan taşa
Yaşattığını yaşamadan ölmez kimse aklınızda olsun olun daima
Eyvallah etmez kimselere huysuz ve tatlı kadın.

Velhasılı kelam sözün özü dostlar
Bildiğim kadar yazdım, belki nanada kızar
Yerim bilmem artık bilemem ne kadar azar
Söyledigini kulağıda duymaz huysuz ve tatlı kadın.

Kadın ama adam gibi adam bir kadın
Bilerek isteyerek üzersenizz kendinizden utanın
Hak ettiği için ben adına bu şiiri yazdım
Okur da beğenir mi bilinmez huysuz ve tatlı kadın...