Ben ölümü dudaklarında tadtım
Artık ne sokalarda yürüyorum
Ne de koşabiliyorum
Gülmez oldum hiç yemek yemedim.
Ben ölümü dudaklarında tadtım
Artık yaşamıyorum, taş sekildi vücudum
Sert ve soguk oldu yüregim, kalbim
Aglayamaz oldum nefes alamaz oldum,
Ne de ilk bahar heyecanlarım var artık
Ben ölümü dudaklarında tadtım
Rüzgar bile esmiyor artık
Ne ılık nede soğuk
Sahillerde dolaşan martıları bile duyamaz oldum
Doğanın renkleri bile yok benim için
Sevme; vakti gecmiş bir randevu,
Ölümü bekleyen yaşlanmış bir vücud sanki
Ben ölümü dudaklarında tadtım
Bardakta kalan son damla sevgimide içtim
Öyle keyifli ki sevmek, yasamaktan bile vazgeçtim.
Uçuyorum bulutlardayım, ruhum ruhunun yanında
Bir bütün sanki et-tırnak gibi
Ben sende ölümü tadtım
Ben ölümü dudaklarında tadttım
Kayıt Tarihi : 30.8.2008 18:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!