Tatlı Leymon Ve Çocukluğum

Gülşen Şenderin
426

ŞİİR


11

TAKİPÇİ

Tatlı Leymon Ve Çocukluğum

TATLI LEYMON VE ÇOCUKLUĞUM

Yolum düşmüşken çocukluğumun geçtiği köye
Kokulu, tatlı leymon meyvesini aradı gözlerim
Bol meyveli, sarkan dallarıyla ne heybetli ağaçtı.
Dedem dayandığı topuzuyla kaba gölgesinde
Çınar ağacının, ağırladığı zaman yolcularını ve
Diktiği, Kıbrıs’a özgü zeytin fidanlarını anlatırdı.
Yeniden ezerken mis yaprakları avucumun içinde
Kalbimle ve bedenimle dolaştım, yandı ciğerim
Geri gelmeyen çocukluğumu, bomboş köyümü
Olgunlaşan Akdenizli yüreğimi, derenin sesinde
Yıkadım duruladım, çocukluğumu aradım durdum
Yolum düşmüşken çocukluğumun geçtiği köye…

Trodos eteklerinin esintili çam kokularında
Otlattığım koyun- kuzu, keçi-oğlak seslerinde
Kışın, çocuk heyecanıyla topladığım mantarla
Derenin ninnisinde, büyüttüğüm çocukluğumu
Öten dağ-bağ kuşlarına, turaca, kekliğe sordum
Arayıp durdum tozlu (patika) mono badilerde…
Göç yangınında, solan yaşamların umutsuzluğu
Kuruyan bağ, bahçeleri, yıkılan damı kilden evleri
Anlatabilir mı bilmem, anılara sığmayan özleyişler!
Tatlı Leymon ve çocukluğum; bilirim dillerde bitmez
Özleyiş şarkıları, hasret türküleri asla, asla dinmez
Değişim ateşinde yansak da yaşananlar hep kalır…

Gülşen Şenderin

Not: TATLI LEYMON- TATLI LİMON* TATLI ŞEKER LİMON*

Gülşen Şenderin
Kayıt Tarihi : 4.2.2024 12:22:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!