Tatlı Bir Hayal Oldu....

biz tam yedi kardeşiz,ben altıncı sırada,
kalabalık içinde büyümüşüm arada.

dünyaya geldiğimde,bir süre yokmuş adım,
dokuz aylık olunca,yürümeye başladım.

önceleri sandım ki,ilk ben varım bu evde,
benden başka da varmış,yaşayanlar bu evde.

ne varsa evimizde,başka şey istemedim,
otuz yaşına kadar,inan hiç dert görmedim.

teneke kutuları en mühim oyuncağım,
iyisini istesem,nereden bulacağım.

zemheride üşümem,buz üstünde yatarken,
yalnızlığı görmedim,evimde annem varken.

bayramları beklemem,evimiz bayram yeri,
huzur bulurdum hemen,girdiğimde içeri.

mutluluk aramadım,o gelirdi elime,
hep gülerek yaşardım,üzülmek ne kelime.

çok da güzel olurmuş,hep birlikte yaşamak,
olmayanı unutup,olanları paylaşmak.

şimdiki sorunlarım,o zaman yoktu benim,
geriye sarsa zaman,yalın ayak giderim.

benim için o günler,tatlı bir hayal oldu.
geriye götürürken,inan içim burkuldu.

yeni bir yuvam oldu,bacasında ben varım,
çok mutlu olsam bile,geçmişimi ararım.